Ben Avril Lavigne'in, Ashlee Simpson'ın kliplerinin her allahın günü televizyonda döndüğü bi dönemde büyüdüm. Kişiliğimin oluşması tam o döneme denk geldi. Haliyle her doğumgünümde bi Ashlee albümüdür (evet CD vardı o zamanlar..), Avril konser biletidir istediğim olmuştur. Avril posterlerinin odamın duvarlarını süslediği, imzalı CD'sini aldığım, eline sırf albüm fotoğraf çekimi için verilmiş elektro gitarı gerçekten çaldığını zannettiğim, punk prensesi(!) modunda dolaştığım zamanlar oldu. Utanmıyorum, hepimiz bi zamanlar rapçiydik, yok efendim Paris Hilton'u sever sayardık, itiraf etmeliyiz ki zımbalı bilekliklerle dolaştık.
Her neyse... Bu itirafı şimdi şunun için yapıyorum ki benim hep bi arabanın üstüne çıkıp orda zıplamak gibi bi fantazim olmuştur. Bu absürd fantazinin tek suçlusu Ashlee Simpson/Avril Lavigne tarzı ergen starların ilk klipleridir! Misal, Avril "Sk8er Boi" klibinde eski yeşil bi arabanın üstünde tepinir. Sonra da çok punk falan filan olduğu için ablamız, zaten kullanmadığı gitarını oraya buraya vurur parçalar vesaire.
Ya da Ashlee'nin "La la" kilibinde (başka bi klip de olabilir...) yine böyle "You make wanna la la!" şeklinde derin anlam barındıran (!) şarkı sözleri eşliğinde bi araba üstünde retro tarz bi mikrofonla performans sergilediğini izledim kaç bin kez.
Demek istediğim o ki, kişiliğinizi oluştururken dikkat edin! Böyle ne idüğü belirsiz fantaziler doğurabilir.
Hayır, yapmadım mı? YAPTIM! Ego tatmini! Hehe. Geçen gün annemin arabasının kaputunda oturdum, bağdaş falan kurdum, eğlendim. Henüz en tepesine çıkmadım, çıkınca foto. çektircem! (: Yakındır!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder